Sakrament Kapłaństwa

 Nikt nie ma prawa do otrzymania sakramentu święceń, ponieważ nikt nie może przyznać sobie samemu tej posługi. Powołuje do niej Bóg.

Kto uważa, że rozpoznaje w sobie znaki powołania Bożego do posługi święceń,

powinien pokornie poddać swoje pragnienie autorytetowi Kościoła, na którym

spoczywa odpowiedzialność i prawo wybrania kogoś do przyjęcia sakramentu święceń.

Jak każda łaska, sakrament święceń może być przyjęty tylko jako niezasłużony dar.

Katechizm Kościoła Katolickiego 1578

•  Dzięki sakramentowi święceń posłanie powierzone przez Chrystusa Apostołom nadal jest spełniane i kontynuowane w Kościele. Sakrament święceń obejmuje trzy stopnie; episkopat (biskup, który ma pełnie władzy), prezbiterat i diakonat.

• Wielkość kapłaństwa ukazywał Święty Proboszcz z Ars: "Kapłan prowadzi dalej dzieło odkupienia na ziemi..." "Gdyby dobrze zrozumiało się, kim jest kapłan na ziemi, można by umrzeć, nie z przerażenia, lecz z miłości...' "Kapłaństwo – to miłość Serca Jezusowego". Godność kapłaństwa nie oznacza osobistej doskonałości szafarzy. Niegodność kapłana nie jest przeszkodą dla działania Chrystusa (por KKK 1584).

• Ponieważ kapłan jest „wzięty z ludu” (por Hbr 5,1) i kapłaństwo rodzi się w naszych rodzinach, dlatego jest naszym obowiązkiem modlitwa o nowe powołania kapłańskie oraz o zachowanie powołań. Dniem szczególnych modlitw w tej intencji jest każdy pierwszy czwartek miesiąca. Modlitwy w tych intencjach podejmuje szczególnie Apostolat „Margaretka”.

• Kandydaci do kapłaństwa przygotowują się w Wyższym Międzydziecezjalnym Seminarium Duchownym w Opolu (strona: www.wsd.opole.pl). Formacja trwa sześć lat.